Het verhaal van de overwinning van de 77-jarige Jeannie Rice, waarover de wetenschap meer onderzoek doet: "Haar VO2-max is hoger dan die van 25-jarige vrouwen."

Jeannie Rice is op 77-jarige leeftijd uitgegroeid tot een waar icoon in de atletiekwereld . De atlete wordt, dankzij haar vermogen tot inspanning, toewijding en opoffering, bestudeerd door onderzoekers aan de School of Sport, Exercise, and Health Sciences aan de Loughborough University in het Verenigd Koninkrijk.

De in Zuid-Korea geboren atlete lijkt geen grenzen te kennen en heeft ondanks haar leeftijd al diverse wereldrecords verbroken in de leeftijdscategorie 75-79 jaar voor vrouwen, op afstanden variërend van 1500 meter tot een marathon van 42 kilometer. "Ik hoop gezond te blijven, zodat ik als ik 80 ben nog steeds een goede marathon kan lopen", voegde Rice er zelf aan toe.

Onderwerp van studie

Michele Zanini, een van de onderzoekers die de anatomie van Jannie Rice bestuderen, heeft verklaard dat de VO2max van de Zuid-Koreaanse vrouw "hoger is dan die van zelfs 25-jarige vrouwen." "Het ongelooflijke aan haar gegevens is dat haar VO2-max waarschijnlijk zelfs hoger is dan die van 25-jarige vrouwen", zei ze in een interview met BBC Mundo .

Maar... wat is VO2-max eigenlijk? Het is de maximale hoeveelheid zuurstof die het lichaam kan opnemen, gebruiken en transporteren tijdens het uitvoeren van welke vorm van fysieke activiteit dan ook.

Zoals Zanini onthulde, werd Jeannie zes dagen na haar deelname aan de Marathon van Londen in 2024 getest, en haar cijfers waren ronduit verbluffend: "Ze verbrak het wereldrecord in haar categorie. Het was een goed moment om te begrijpen hoe haar lichaam werkt. We hebben ons gericht op de fysiologische factoren die haar uitzonderlijke prestaties bepalen ."

Hoe wordt onderzoek uitgevoerd? Volgens de onderzoekers zelf vroegen ze de 77-jarige atlete om te trainen zoals ze dat dagelijks deed en begonnen ze haar te evalueren: "Het is gebaseerd op drie parameters: maximale zuurstofopname, oftewel de maximale hoeveelheid zuurstof die een persoon kan gebruiken. Dit stelt ons in staat om de efficiëntie van een training en loopefficiëntie te evalueren... hoe die zuurstof zich vertaalt in snelheid en fysiologische drempels."

Een leven lang tussen kilometers

"Ik begon met joggen, en voor ik het wist, rende ik steeds langere afstanden. Eerst twee mijl, toen acht kilometer," voegde Rice eraan toe, terwijl ze terugdacht aan haar beginjaren met hardlopen op 35-jarige leeftijd: "Ik wilde een paar kilo kwijtraken die ik tijdens mijn vakantie was aangekomen."

Aan de andere kant noemde hij het moment waarop hij besloot zich aan te sluiten bij een hardloopclub in zijn omgeving en zich samen met hen inschreef voor zijn eerste wedstrijd, de Cleveland Marathon, in 1983: "Verrassend genoeg liep ik hem in 3 uur en 45 minuten. Op dat moment wist ik dat ik veel beter kon en begon ik wat harder te trainen."

Vanaf dat moment raakte Rice "verslaafd" aan wedstrijden na het lopen van de Columbus Marathon, die ze in slechts "3 uur en 16 minuten" voltooide, een tijd waarmee ze zich kwalificeerde voor de Boston Marathon: "Toen was ik verslaafd. Sindsdien loop ik marathons. Het ging niet meer alleen om het hardlopen... het ging ook om de spanning van het reizen naar een ander land en het ervaren van nieuwe culturen."

Het eerste wereldrecord

Rice, die ongeveer zes dagen per week traint en in totaal 80 kilometer hardloopt, vestigde in 2018 voor het eerst het wereldrecord tijdens de marathon van Chicago: "Het verbreken van dat record was een enorme prestatie voor mij. In 2019 ging ik naar Berlijn en verbeterde mijn eigen record met drie minuten."

Jaren later, met name in Chicago 2023, slaagde ze er opnieuw in om een ​​nieuwe barrière te doorbreken in de leeftijdscategorie 75-79 jaar en stelde ze de Sydney Marathon als haar volgende doel : "Ik ben bezig om te kijken of ik mijn eigen record kan verbreken. Ik ben er altijd klaar voor, want ik loop het hele jaar door."

Iedereens lof

Amby Burfoot, winnares van de Boston Marathon in 1968, heeft haar mening gegeven over Jeannie's prestaties en erkende dat zij tot nu toe de "snelste" 75-jarige hardloopster is: "We hebben Jeannie zien presteren, en ze heeft sneller gelopen dan welke andere 75-jarige vrouw dan ook."

Bas Van Hooren, hoogleraar Voedings- en Bewegingswetenschappen aan de Universiteit Maastricht, erkende daarentegen dat Burfoot contact met hem had opgenomen om Jeannie grondig te bestuderen: " Ik vond het erg interessant, omdat we nog geen onderzoek met vrouwen hadden gedaan. Hij raadde me aan om Rice te analyseren, omdat hij wist dat zij onderzoek met mannelijke atleten had gedaan. Hij vertelde me dat zij ook wereldrecords brak in die discipline."

Pilar Fernández en Andrey Amador uit Spanje winnen de Titan Desert.

Wat waren de resultaten en hoe ziet uw dagelijkse routine eruit?

Uit het onderzoek bleek dat Rice de "hoogste VO2-max ooit gemeten bij vrouwen ouder dan 75 jaar" registreerde en dat ze "zuurstof" uitzonderlijk goed gebruikte in overeenstemming met "marathonmetabolische drempels en snelheid" die vergelijkbaar zijn met "veel jongere hardloopsters van wereldklasse".

"Toen de resultaten werden gepubliceerd, vertelden ze me dat mijn fysieke conditie bijna net zo jong is als die van een 25-jarige vrouw. Hardlopen is een heel belangrijk onderdeel van mijn leven, ik voel me erg gemotiveerd. Ik wil net zo goed of beter blijven hardlopen, maar naarmate je ouder wordt, is het moeilijker om sneller te worden", zei de hardloopster, die ook haar dagelijkse leven en routine uitlegde: " Ik houd een gezonde levensstijl aan, ik sta om 5:30 of 6:00 uur op en ga hardlopen. Ik doe het al 42 jaar zo. Ik ga vroeg naar bed, ik heb niet veel slaap nodig. Ik eet groenten, fruit en vis... Ik ben ook dol op rijst. Ik drink ook veel water en zorg ervoor dat ik altijd gehydrateerd blijf."